woohoo!

I nagle przyjrzałem się jej tak zupełnie na serio. Tak jak powinienem od razu a nie widziałem.
Bo byłem chujem. A raczej: chujem byłem. Zasadniczo lepiej brzmi.

Olśniło mnie, gdy tak stała boso. Boso stała. W za dużej bluzie zakrywającej wszystko co fajne. Wystawały jej jedynie łydki, a na drugim końcu rozczochrana głowa. Grzebała w garnku drewnianą łyżką i machała z niecierpliwością stopą.
Skrobała garnek, który wczoraj przypaliłem. Tym sposobem słowo PRZYPAŁ nabrało cech zarówno abstrakcyjnych jak i materialnych. Ale nie o tym.
-Jaaaa.- mruknęła dolewając płynu i szorując zawzięcie.
Nie odezwała się do mnie. Nie rozmawiamy rano. Już nie pamiętam czy to jej czy nasz zwyczaj.
Długie włosy na co dzień wepchnięte w sztywny, gładki koczek, teraz wywijające się na wszystkie możliwe strony.
Myślę więc.

Dziewczyno.
Korzystając z okazji ,że stoisz tyłem
I skrobiesz garnek.
I nie zdajesz sobie sprawy
I ja nie zdawałem sobie sprawy
Wcześniej.
Ale już wiem i chcę Ci powiedzieć . I obiecać. Chociaż bardzo
Się boję. Bo się boję. Generalnie. ‘wo-gle’. Centralnie
Kurewsko
A gdy jestem (tu cytat) mrukliwym sukinsynem (koniec cytatu)to wtedy najbardziej.
Zależy mi. I że już nie będę szukać bo już znalazłem moją... eee
przydałaby się jakaś urban metafora. Ale nie o tym.


I kocham Twoją dupkę
Też.


O. sesyjne więc leniwie i w trakcie